Trillingsfrequentie

Wat is trillingsfrequentie? 

De trillingsfrequentie van een horloge verwijst naar het aantal heen-en-weer-bewegingen (oscillaties) dat het balanswiel per uur maakt. Deze bewegingen zorgen ervoor dat het horloge in een regelmatig ritme loopt en nauwkeurig de tijd weergeeft. Trillingsfrequentie wordt meestal uitgedrukt in vibraties per uur (vph) of hertz (Hz). Hoe hoger de frequentie, hoe nauwkeuriger het horloge in theorie de tijd kan meten. 

Hoe werkt trillingsfrequentie? 

De trillingsfrequentie is direct gekoppeld aan het balanswiel en de balansveer van het horloge. Wanneer het balanswiel oscilleert, geeft het telkens energie vrij aan het echappement, dat de tandwielen in beweging zet.  

Een standaard mechanisch horloge heeft vaak een trillingsfrequentie van 28.800 vph, wat neerkomt op 4 Hz. Dit betekent dat het balanswiel 28.800 keer per uur heen en weer beweegt, wat resulteert in acht tikken per seconde. Hoe hoger de trillingsfrequentie, hoe sneller de bewegingen van de wijzers en hoe beter het horloge in staat is om schokken of kleine verstoringen op te vangen. 

Historische context van trillingsfrequentie 

In de vroege horlogemakerij lagen de trillingsfrequenties van horloges lager, vaak rond de 18.000 vph (2,5 Hz). Naarmate de technologie verbeterde, konden horlogemakers de frequentie verhogen, wat leidde tot grotere precisie en betere schokbestendigheid. 

Merken zoals Zenith en Omega hebben een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van horloges met hogere trillingsfrequenties. Zenith’s beroemde El Primero chronograaf uit 1969 had bijvoorbeeld een frequentie van 36.000 vph (5 Hz), wat destijds uitzonderlijk was.  

Waarom is trillingsfrequentie belangrijk? 

De trillingsfrequentie speelt een cruciale rol in de precisie van een horloge. Een hogere frequentie maakt het horloge niet alleen nauwkeuriger, maar zorgt er ook voor dat het beter bestand is tegen externe invloeden zoals schokken of bewegingen. 

Hoewel een hogere frequentie voordelen biedt, is er ook een keerzijde: het verbruikt meer energie, wat de gangreserve kan verkorten. Luxe merken zoals Rolex en Omega zoeken voortdurend naar de perfecte balans tussen trillingsfrequentie, nauwkeurigheid en gangreserve, om een horloge te leveren dat zowel technisch superieur als betrouwbaar is.